kiedy nie można ćwiczyć

Aktywność fizyczna jest integralnym elementem zdrowego stylu życia. Szereg korzyści zdrowotnych, wynikających z regularnego uprawiania aktywności fizycznej, przemawia za jej powszechnym stosowaniem – bez względu na wiek, poziom sprawności czy umiejętności ruchowych.

Należy jednak pamiętać, że aby rozpocząć swoją przygodę z ulubioną aktywnością ruchową należy skonsultować się z lekarzem.

Istnieje szereg przeciwwskazań do podejmowania intensywnych wysiłków fizycznych. Oto główne z nich:

  • choroba niedokrwienna serca, powodująca ból dławicowy przy minimalnej aktywności ruchowej i wczesny okres po przebyciu zawału mięśnia serca;
  • jawna niewydolność krążenia, z trudem poddająca się leczeniu;
  • wady zastawkowe serca nabyte i wrodzone;

  • znaczne powiększenie serca w przebiegu szeregu chorób mięśnia sercowego;
  • nasilone zaburzenia rytmu serca i przewodzenia, które występują lub nasilają się przy niewielkim nawet obciążeniu, zatem wymagające leczenia i szczególnej opieki lekarskiej;
  • niewyrównana cukrzyca
  • nadciśnienie tętnicze stacjonarne (> 180/110 mmHg w spoczynku) lub niepodlegające wpływom leczenia;
  • nadmierna otyłość (BMI > 40);
  • ostre kłębkowe zapalenie nerek;
  • ostre postacie chorób infekcyjnych.

PFN