Kobieta i mężczyzna Psychologia
Syndrom jeżozwierza, czyli silne ja
Charakter człowieka to temat, który od zawsze budził zainteresowanie naukowców. Wzorce osobowości, style zachowań, nawyki oraz inne zjawiska w psychologii mają swoje fachowe określenia. Jak je odróżnić od siebie i co oznaczają? Spotkałeś osobę skrytą i trzymającą wszystkich na dystans? Dowiedz się co to za typ.
Trzymać się z daleka. Radzę sobie sam
Osobowość człowieka to sprawa o tyle ciekawa, jak skomplikowana. Całe szczęście psychologia jako nauka bada ten obszar i sprawy nazywa po imieniu. Jednym z ciekawszych zjawisk zaobserwowanych w ludzkich stylach zachowań jest tzw. syndrom jeżozwierza.
Każdy człowiek jest zagadką, jednak typowy jeżozwierz, to zagadka bardziej skomplikowana niż inne. Człowiek taki jest z pewnością bardziej skryty i tajemniczy. Od reszty dzieli go swoisty dystans i granica, której nie przekroczy każdy tak po prostu.
Bliska przyjaźń po jednej kawie, wylewne zwierzenia w towarzystwie, a może zintegrowany i spontaniczny wypad na narty – to na pewno nie z nim. Osoba z syndromem jeżozwierza wcale nie jest gorsza od innych lub mniej towarzyska. Taki ktoś swój świat chroni szczelnie przed ingerencjami z zewnątrz. Jeżozwierze to jednostki bardzo inteligentne, cechujące się silnym poczuciem własnego ja. Do szczęścia wcale nie muszą mieć pary, bo przecież w pojedynkę też można świetnie sobie radzić..
Oczywiście jeżozwierze też dobierają się w pary. W takim przypadku, nie zawsze dobrze na tym wychodzi jeden z współmałżonków. Połączenie typowego jeżozwierza z osobą spontaniczną, gadatliwą i otwartą, może skutkować burzliwymi chwilami w związku. Jeżozwierz nie podzieli naszego entuzjazmu i sukcesu, za to na pewno powie coś co zaboli. Z czasem takie pary przechodzą nad tym do porządku dziennego.
Dlaczego jestem jeżozwierzem?
Powodów może być kilka. Na pewno spora rolę odgrywają wzorce wyniesione z domu, czyli przykłady przekazane nam przez rodziców. Mężczyzna, który wychował się w domu, gdzie władzę sprawuje ojciec i z jego zdaniem trzeba się bezwzględnie liczyć, z pewnością zechce powielić ten schemat.
Stając się klasycznym domowym dyktatorem, powtarza błędy własnego rodziciela, co gorsza czasami go przewyższa. W takim przypadku żona i dzieci są osobami, które muszą wiedzieć gdzie jest granica i gdzie w tym wszystkim jest ich miejsce. Podobny wzorzec bywa powielany nawet przez pokolenia. Dla jasności problem dotyczy także kobiet.
Anna Konopka
Charakter człowieka to temat, który od zawsze budził zainteresowanie naukowców. Wzorce osobowości, style zachowań, nawyki oraz inne zjawiska w psychologii mają swoje fachowe określenia. Jak je odróżnić od siebie i co oznaczają? Spotkałeś osobę skrytą i trzymającą wszystkich na dystans? Dowiedz się co to za typ.
Co jest ważne? Kiedy w związku jedna ze stron jest jeżozwierzem, niesie to ze sobą kłopoty dla obu stron. Warto popracować nad komunikacją i przekonać np. jeżozwierza do zmiany zachowania czy zgłosić się po poradę do doradcy.
Jak sobie radzić? Sposób na jeżozwierza
Unikanie kłopotliwych spraw, przemilczane niewłaściwe zachowania nie załatwią sprawy za nas. Kiedy osoba reaguje już złością na każdy temat, warto przekonać ją, że pomoc profesjonalisty, który znajdzie wspólnie z jeżozwierzem receptę na sukces. Warto przeanalizować co dokładnie wzbudza gniew i irytację osoby.
Sztuką jest dojść do etapu, kiedy atakowany współmałżonek będzie potrafił odeprzeć zachowanie jeżozwierza. Chodzi oto, żeby nie dać się wyprowadzić z równowagi, m.in. krzykiem, złością czy nieuzasadnionym trzaśnięciem drzwiami. Tylko wspólna praca nad „syndromem jeżozwierza” zaprocentuje pozytywnymi efektami. W walce liczy się czujność i cierpliwość.
Anna Konopka
« Wyciek z brodawki piersi
serenada0
9 lat temu
To nie ja …. ale mieszkam z jeżozwierzem. Wypisz , wymaluj mój mąż. Nie wyobrażam go sobie innego. Jest ok.:-)
pati25
10 lat temu
Ciekawy artykuł.Bycie jeżozwierzem to dobrze.Taka osoba jest bardzo skryta,nie chce nikomu sprawiać kłopotu.JJa chyba utożsamiam się z tą osobą
możefajna
11 lat temu
Poczytała, pomyślałam…. i stwierdziłam, że coś z tego – jeżozwierza –
siedzi we mnie…. I mi, jak Linet i Summer…. nie pasuje ten obrazek.
Tym bardziej, że nie posiadam tyle siły, aby kogoś tak potrząsnąć….
summer
11 lat temu
Linet – mi też to zdjęcie nie pasuje do jeżozwierza, tym bardziej, że kojarzę je z artykułem o psychopacie;). Przecież jeżozwierz to bardzo spokojny człowiek, trzeba tylko sprytnie dotrzeć do niego przez gąszcz igieł, lub po prostu zachować odpowiedni dystans.
linet
11 lat temu
A ja lubię jeżozwierza. Wprawdzie to typ, który nie tryska entuzjazmem z byle powodu, ale jest wyciszony, skupiony, refleksyjny , świadomy swoich emocji i uczuć. Ma bogate zycie wewnętrzne, ale nie na pokaz i nie tyle jest zamknięty, ile otwarty tylko dla wybranych. Dostęp do jego świata mają nieliczni, ale za to sprawdzeni i wypróbowani, z którymi jego relacje potrafią być bardzo głębokie.
Jeżozwierz nie ma potrzeby pleść byle czego z byle kim, ale gdy już zacznie mówić, to jest interesującym rozmówcą. Umie też słuchać i jest mądrym doradcą.
Pomyłką jest utożsamianie jeżozwierza z dyktatorem. Jeżozwierz to typ temperamentu, który ma podłoże genetyczne i nie pochodzi z obserwacji. Takie wrodzone cechy niełatwo poddają się zmianom, chociaż mozna je trochę uelastycznić.
Natomiast dyktator to typ zachowań, który może być przeniesiony z obserwacji, ale nie można go przypisywać tylko jednemu typowi osobowości, bo to wielkie uproszczenie.
Zdjęcie wrzeszczących na siebie i szarpiących się osób, pasowałoby jako ilustracja do tekstu o przemocy domowej, ale niekoniecznie o jeżozwierzu. Wygląda to prawie jak manipulacja, bo z góry stawia znak równości między nim a domowym tyranem.
A ja powiem, jeśli znacie i macie do czynienia z jeżozwierzem, doceńcie to.:)
filodendron
11 lat temu
Opisali tu mojego exa, nigdy nie wiadomo co myśli i jak zareauje. Ciężkie jest życie z jeżozwierzem.