Jak schematy z dzieciństwa wpływają na nasz związek
Criativithy z pexels

Każdy z nas wynosi pewne schematy z dzieciństwa, ponieważ przyswajamy je od swoich opiekunów. Uczymy się, modelując zachowania naszych rodziców, dziadków, wujków i nauczycieli. Otoczenie może nam przekazywać zarówno pozytywne, jak i negatywne wzorce. Pierwsze wspierają nas w codziennym życiu i pozwalają budować lepsze relacje międzyludzkie. Drugie rodzą sytuacje konfliktowe i nierzadko nas unieszczęśliwiają. Jak schematy z dzieciństwa wpływają na nasz związek.

 

Spis treści:

  1. Jak negowanie postaw rodziców wpływa na związek?
  2. Schematy z dzieciństwa to przekonania na temat mężczyzn
  3. Wzorce z dzieciństwa i ich powielanie w związkach
  4. Dlaczego wchodzimy w toksyczne związki? O czym mówia chemia schematów Younga?
  5. Zależność emocjonalna w związku jako spuścizna z dzieciństwa
  6. Kiedy pomocna jest terapia schematów?

 

Jak negowanie postaw rodziców wpływa na związek?

Wzorce z dzieciństwa nie zawsze znajdują odzwierciedlenie 1 do 1 w naszych relacjach romantycznych. Czasem kopiujemy tylko niektóre zachowania naszych rodziców. Zdarza się, że całkowicie negujemy ich postawy, przez co swoje życie budujemy także w oparciu o relację mamy i taty. Np. kobiety, które dorastały w rodzinie skażonej przemocą, mogą wyjść z założenia, że związek stanowi źródło cierpienia. Rodzi zależność od człowieka, który czasem okazuje się katem. Z takiej relacji ciężko się wyplątać, naszej mamie nigdy nie udało się tego dokonać. Takie kobiety w dorosłym życiu mogą rezygnować z relacji romantycznych na rzecz przyjacielskich.

Schematy z dzieciństwa to przekonania na temat mężczyzn

Schematy z dzieciństwa to także przekonania nt. rodzica odmiennej płci. Jeśli tato był nieobecny w naszym życiu, możemy uważać, że na mężczyzn nie warto liczyć. Zawsze zawodzą, ponieważ są niedojrzali emocjonalnie i nadmiernie koncentrują się na własnych potrzebach. Takie kobiety często wyrastają na silne i niezależne, przez co nie potrzebują relacji romantycznej. Uciekają przed nią, traktując ją jako niepotrzebny balast.

Wzorce z dzieciństwa i ich powielanie w związkach

Nie zawsze wzorce z dzieciństwa dają aż tak skrajny obraz. Zdarza się, że związek rodziców jest nieudany. Mama próbuje rządzić ojcem, on pozostaje bierny, nie potrafi się jej przeciwstawić. Ich córka w dorosłym życiu nie boi się relacji romantycznych, ale mocno utożsamia się ze swoją rodzicielką. Próbuje sterować swoim partnerem, wybierając na niego mężczyznę słabego i zależnego. Nigdy nie jest z niego zadowolona, często narzeka na niego swoim przyjaciółkom. Zastanawia się, czy warto kontynuować związek. Tkwi w nim jednak długie lata, naśladując tym samym swoich rodziców. Nigdy jednak nie decyduje się na jego formalizację, wspólny kredyt czy mieszkanie.

Dlaczego wchodzimy w toksyczne związki? O czym mówi chemia schematów Younga?

Chemia schematów Younga bardzo dobrze pokazuje, dlaczego wchodzimy w toksyczne związki, mimo że te nie przyczyniają się do wzrostu naszego dobrostanu. Zdajemy sobie sprawę, że agresywny partner oraz ten, który pozostaje zdystansowany emocjonalnie, nie zapewni nam szczęścia. Mimo to jakaś wewnętrzna „siła” sprawia, że tacy mężczyźni wydają się nam wyjątkowo atrakcyjni. Na poziomie świadomym możemy przywiązywać dużą wagę do obserwacji potencjalnego partnera. Określamy jego skłonność do agresji fizycznej. Wydaje się bardzo spokojny, co usypia naszą czujność. Nie zdajemy sobie jednak sprawy, że przemoc to nie zawsze siniak pod okiem, czasem też raniące zdanie, które można interpretować na różne sposoby.

Zależność emocjonalna w związku jako spuścizna z dzieciństwa

Kobiety, których matka była zależna emocjonalnie od narcystycznego ojca, mogą mieć skłonność do wikłania się w niebezpieczne związki. Łatwo przywiązują się do partnera i nie potrafią od niego odejść, nawet gdy ten źle je traktuje. Koleżanki często ostrzegają przed nieciekawym „typem”, ale my tego nie widzimy, bo znamy tylko jeden wzorzec relacji damsko-męskich. Możemy nawet nie zdawać sobie sprawy, że jest on nieadaptacyjny i szkodliwy. Niestety, nasz mózg lubi to, co znane, dlatego często podąża utartymi ścieżkami. Osoby, które wzrastały w domu pozbawionym miłości i wzajemnego szacunku, częściej budują toksyczne związki, które nie dają im szczęścia. Paradoksalnie, ich relacje okazują się dużo trwalsze od tych, jakie nawiązują ludzie o bezpiecznym stylu przywiązania. Schemat z dzieciństwa często bywa niezwykle trwałym spoiwem.

Kiedy pomocna jest terapia schematów?

Aby rozpoznać szkodliwe wzorce zachowań, często trzeba nawiązać współpracę z terapeutą, który pracuje w nurcie psychoterapii schematów. Potrzeba wielu sesji, by przepracować problem i nauczyć się tworzyć zdrowsze relacje romantyczne.