Z wiekiem produkcja testosteronu w ciele mężczyzny spada i jest to naturalny proces. Po czym więc poznać, kiedy spadek jest zbyt gwałtowny i należy uzupełnić braki hormonu?
Jeśli nie eliminują cię powyższe choroby, to w dalszym etapie badań lekarz zaleci wykonanie podstawowych analiz krwi i moczu oraz prolaktyny, aby wykluczyć zaburzenia przysadki. Należy również wykonać badania kontrolne gruczołu krokowego oraz stężenie PSA (marker prostaty).
Kiedy wszystkie dodatkowe badania wypadną pomyślnie, głównym czynnikiem decydującym o rozpoczęciu terapii zastępczej będzie poziom testosteronu. W tym celu wykonuje się badanie krwi określające stężenie całkowitego oraz wolnego testosteronu. Co prawda nie da się określić granicznego poziomu testosteronu, przy którym zaleca się rozpoczęcie terapii ponieważ jest to sprawa indywidualna. Tym niemniej przyjęto średnie wartości kwalifikujące mężczyzn do rozpoczęcia terapii, wynoszą one odpowiednio dla:
- stężenia całkowitego testosteronu poniżej 8 nmol/L (2,31 ng/mL),
- stężenia wolnego testosteronu poniżej 180 pmol/L (52 pg/mL).
Czasami hormonalnej terapii uzupełniającej poddawani są mężczyźni z prawidłowym poziomem testosteronu, jednak skarżących się na silne objawy andropauzalne.
Odpowiednio dobrana hormonalna terapia zastępcza pomaga niemal całkowicie wyeliminować skutki niedoboru testosteronu, na tyle, że pacjenci ją stosujący zapominają o niegdysiejszych dolegliwościach.
Borys
