Chcesz skorzystać z bezpłatnych świadczeń polskiej opieki zdrowotnej? Musisz udowodnić, że masz do tego prawo. Brak zaświadczenia nie oznacza jednak, że nie należy ci się pomoc!
Brak zaświadczenia u lekarza – co zrobić?
W przypadku braku dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń, pacjent, który je posiada może złożyć oświadczenie o zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego, które powinno zawierać:
- imię i nazwisko,
- datę urodzenia,
- PESEL,
- nazwę instytucji, która zgłosiła pacjenta do ubezpieczenia,
- nazwę oddziału NFZ, do którego pacjent został zgłoszony.
Jeżeli natomiast pacjent przebywający w szpitalu nie posiada aktualnego zaświadczenia potwierdzającego prawo do świadczeń, może taki dokument przedstawić w innym czasie:
- nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia,
- lub terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania świadczenia.
Ważne! Niedostarczenie dokumentu w wyżej wymienionych terminach może skutkować obciążeniem pacjenta kosztami udzielonego świadczenia.
Późniejsze, niż przewidziane przedstawienie dokumentu nie powinno stanowić podstawy odmowy zwolnienia z kosztów albo ich zwrotu.
Jak długo ważne są dokumenty potwierdzające prawo do świadczeń?
Przyjmuje się, że dokument potwierdzający prawo do świadczeń jest ważny przez 30 dni od:
- daty wystawienia – zaświadczenie z zakładu pracy, zaświadczenia ZUS i KRUS,
- daty poświadczenia – np. legitymacja ubezpieczeniowa,
- daty opłacenia składki – ZUS RMUA, dowód wpłaty składki na
ubezpieczenie zdrowotne, - daty ważności dokumentu – legitymacja rencisty.
Wyjątkami od tej zasady są:
- legitymacja emeryta – ważna bezterminowo,
- zaświadczenie z urzędu pracy o zgłoszeniu do ubezpieczenia
zdrowotnego – do końca terminu ważności, - decyzja wójta (burmistrza, prezydenta) gminy – ważna 90 dni od dnia określonego w decyzji.
Dorota Richter
