zielona-glinka-dar-ziemi

Najbardziej popularną glinką jest glinka zielona. Kult młodości i nowe odkrycia kolejnych unikatowych właściwości glinki powodują, że coraz więcej kobiet wybiera naturalne kosmetyki z jej zawartością lub też stosuje glinkę w czystej postaci. Dodatkowo coraz popularniejsze stają się nietypowe użycia tej glinki np. kąpiele w jej roztworze, mycie zębów albo picie napojów z jej zawartością.

Geneza

Jak wiadomo glinkę stosowano od tysiącleci. Pierwsze ludy, jeszcze przed rozwojem cywilizacji i starożytnością smarowały glinką całe ciało, gdyż zauważyły, że substancja ta ma właściwości oczyszczające i odżywiające skórę. W dolegliwościach organów wewnętrznych, pito roztwór wody z zieloną glinką, która mobilizowała organizm do walki z chorobą i oczyszczała w czasie leczniczej głodówki lub postu. Naturalnie wiedzy tej nikt nie spisywał i nie nazwał glinki oficjalnie lekarstwem. Wiedzę tę przekazywano sobie z ust do ust, chcąc zapewnić zdrowie i witalność kolejnym pokoleniom.

Historia naturalna

Najstarszym odkrytym przez współczesnych ludzi zapisem na temat właściwości leczniczych glinki zielonej jest wzmianka metodach leczenia nią w “Historii naturalnej” słynnego arabskiego medyka Awicenny. Kolejnym człowiekiem, który dokonał jej opisu w starożytności był grecki lekarz Dioscordies, który podkreślał przypływ sił witalnych następujący po stosowaniu zabiegów z jej użyciem. Po czasach starożytnych sława zielonej glinki zaczęła zanikać podobnie jak jej stosowanie. Przez długie stulecia uważano ją za bezwartościową glebę i zapomniano zupełnie o jej leczniczych właściwości.

Wielki powrót

W XIX wieku glinka wróciła do medycyny. Mimo rozwoju rynku farmaceutycznego i boomu związanego z substancjami pozyskiwanymi sztucznie w laboratoriach, zaczęto badać właściwości glinki. Mając już za sobą znaczące odkrycia archeologiczne fachowcy zaczęli zgłębiać wiedzę z dziedziny argilloterapii, czyli metody leczenia i upiększania za pomocą glinki naturalnej.
Obecnie zarówno w społeczeństwach nieucywilizowanych, jak i rozwiniętych powszechnie stosuje się glinkę zieloną. Dzięki rozwojowi medycyny mamy możliwość korzystania z przeróżnych postaci preparatów zawierających tę cenną substancji. Najprostszy dostęp mamy do maseczek z glinki(bo z tego jest najbardziej znana) z zawartością roślinnych wyciągów leczniczych i odżywiających skórę. Na rynku istnieją również maseczki ze 100% glinką. Oprócz maseczek na bazie zielonej glinki dostępne są również kremy, balsamy, pasty do zębów i płyny do kąpieli.

Lecznicze właściwości glinki zielonej

Wykorzystywane są głównie w chorobach i dolegliwościach skórnych, takich jak zaburzenie wydzielania serum:

  • zbyt małe (cera naczynkowa, sucha, łuszcząca się, ze skłonnością do zmarszczek)
  • zbyt duże (cera mieszana, tłusta, trądzikowa),
  • łuszczyca całego ciała,
  • łupież,
  • wypadanie włosów,
  • oparzenia słoneczne,
  • wybielanie piegów i pieprzyków,
  • gojenie ran naskórnych.

Jej pozytywne oddziaływanie na skórę ma związek z dużą różnorodnością składników odżywczych w niej zawartych m. in. pierwiastków:krzem, fosfor, żelazo, azot, wapń, magnez, potas aluminium, cynk, miedź, selen i wiele innych.

Inne zastosowania

Oprócz tego, glinka posiada wiele innych zastosowań niekoniecznie związanych z leczeniem skóry, ale dotyczących chorób wewnętrznych takich jak reumatyzm czy problemy krążeniowe. Najdokładniej właściwości glinki opisać może ludność zamieszkująca tereny w okolicach skał krzemionkowych, w których jest ona wydobywana na 70 metrach głębokości:

„..Wiadomo, że w glince nie ma bakterii. Pochłania ona płynne i gazowe toksyny, zapachy, gazy i zabija zarazki chorobotwórcze. Neutralizuje stęchłe zapachy masła i innych produktów. Marchewka, burak, rzepa, ziemniaki nie gniją przez całą zimę, jeśli na kilka sekund zanurzyć je do roztworu glinki, a potem wysuszyć. Szczury i myszy nie trują się trucizną, jeśli w pobliżu zalega warstwa gliny. Jeśli głowę myć glinianą wodą (dodawać do wody niewielką ilość gliny), to znika łupież. Jeśli glinę rozcieńczyć wodą, położyć na szmatkę i natrzeć zęby, to dziąsła przestaną krwawić, a zęby będą białe. Jeśli papier toaletowy posypywać glinką to nigdy nie będziemy mieli hemoroidów. Jeśli oczy myć wodą, która jest na powierzchni warstwy gliny, to leczą się stany zapalne oczu i powiek…”- cytat z wypowiedzi ludności zamieszkałej w rejonie występowania kambryjskiej glinki zielonej.

ALNG