Szacuje się, że różnorodne nerwice o charakterze natręctw dotykają ok. 80% społeczeństwa. Dotyka ona najczęściej osoby od urodzenia mające słabą psychikę lub nieodpowiednio ukształtowane społecznie w okresie inicjacji społecznej w wieku nastoletnim. Pierwsze objawy pojawiają się zazwyczaj po 14. roku życia, natomiast w okresie menopauzy mogą się nasilić lub niegdyś wyleczone mogą powrócić.
Przyczyny i objawy
Nerwica natręctw inaczej zwana zespołem obsesyjno – kompulsywnym jest chorobą psychiczną, w której chory nie potrafi powstrzymać swoich myśli zwykle skłaniających go do wykonania jakiejś czynności. Czynność ta jest zwykle niezbędna do uzyskania przez chorego spokoju i wyciszenia się. Wie on o tym, że wykonywanie jej jest bezsensowne ale jest tak jakby uzależniony od wykonywania jej. Chory próbuje odsuwać od siebie uporczywe myśli ale to prowadzi do jeszcze większego ich wzmożenia i dopiero poddanie się i ulegnięcie wykonaniu czynności o której ciągle myśli potrafi przynieść spokój.
Rozpoznanie i leczenie
Często mylnie nerwica natręctw określana jest jako depresja, zaburzenia lękowe lub schizofrenię. Wiąże się to z nieodpowiednim dostosowaniem leków farmakologicznych i terapii, a w leczeniu nerwicy natręctw właśnie terapia behawioralna okazuje się kluczową.
Zaburzenia obsesyjno – kompulsywne najczęściej objawiają się w formach zaburzeń hipochondrycznych, depersonalizacji a także zaburzeń odżywiania jak jadłowstręt psychiczny czy żarłoczność patologiczna.
ALNG