Lewatywa, inaczej płukanie okrężnicy, to zabieg medyczny służący do higieny jelita grubego. Polega na wlewaniu przez odbyt specjalnego płynu, który ma na celu usunięcie zalegających w jelicie mas kałowych. Wbrew pozorom lewatywy nie stosuje się jedynie w szpitalach, ani jedynie przy zaparciach. Jakie jest prawdziwe oblicze wstydliwego zabiegu?
Krótka historia lewatywy
Lewatywa to lecznicza metoda znana z czasów starożytnych. Egipcjanie poświęcali jej malowidła na ścianach i opisywali w papirusach. Ojciec medycyny, Hipokrates, aplikował ją na niemal każde schorzenie, używając różnorodnych płynów. Prawdziwa moda na lewatywy zalała Europę na przełomie XVII i XVIII wieku – wówczas to płukanie okrężnicy było na porządku dziennym jako jeden z zabiegów higienicznych (co uwieczniono na wielu obrazach). W swej długiej karierze, lewatywa była aplikowana na wszystkie możliwe schorzenia, zastępowała nawet morfinę, była stosowana jako terapia nowotworowa oraz jako kara cielesna w wychowywaniu dzieci.
Kiedy stosować?
Gdy myślimy o lewatywie, najczęściej przychodzi nam do głowy problem z wypróżnianiem i z zaparciami. To jedno z podstawowych zastosowań płukania okrężnicy. W dzisiejszej medycynie stosuje się ten zabieg przed operacjami lub specjalistycznymi badaniami, w celu dokładnego opróżnienia jelit, a także jako element przygotowania do porodu (jeśli są takie wskazania lub jeśli życzy sobie tego ciężarna).
Nie tylko w medycynie
Lewatywa „podbiła serca” wielu zwolenników medycyny naturalnej. Według nich toksyny, które gromadzą się w jelitach oraz resztki niestrawionego pokarmu mają destruktywny wpływ na cały ludzki organizm. To właśnie tam mają swoje źródło wszystkie choroby, począwszy od zwykłego zmęczenia i braku sił witalnych, a na poważnych dolegliwościach skończywszy.
M. Witczak
