O tym, że kobieta ma łechtaczkę po to, by dawała jej przyjemność wie już coraz więcej osób. Na szczęście!
Naukowe określenie “guziczka” czy “koralika” to żołądź. Tak, dokładnie tak jak w penisie. Ta niewielka mięsista struktura zawiera ok 8000 zakończeń nerwowych, więcej niż gdziekolwiek w ludzkim ciele i prawie dwa razy więcej niż w penisie! Jak się okazuje, jest to zaledwie część łechtaczki i jedyna część pozostająca na zewnątrz, a cała reszta ukryta jest w środku miednicy, wyznaczając tory kobiecej rozkoszy. Łechtaczka oprócz żołędzi składa się z dwóch ciał jamistych, dwóch odnóg w kształcie skrzydeł, oraz łechtaczkowych opuszek przedsionka.
Żołądź łączy się z trzonem znajdującym się w środku ciała przy pomocy dwóch ciał jamistych. Ciała te rozwidlają się i otaczają pochwę dookoła, tworząc przy wzwodzie coś w rodzaju czułego uścisku wokół pochwy – właśnie mniej więcej na tej wysokości określa się istnienie słynnego punktu G.
Ciało jamiste dodatkowo rozgałęzia się tworząc strukturę zwaną odnogami łechtaczki, przypominającymi w swojej formie skrzydła. Mogą mieć rozpiętość do 9 cm i skierowane są w kierunku pachwin w czasie spoczynku, a w czasie wzwodu odchylają się w kierunku kręgosłupa do tyłu. Wygląda to jak litera V – gdzie ramiona litery przyczepione są do spojenia łonowego, a zbiegają się w trzonie łechtaczki. Blisko każdej z odnóg, po obu stronach wejścia do pochwy znajdują się opuszki przedsionka. Wewnętrznie ułożone są w głębi dużych warg sromowych. Kiedy podczas podniecenia nabiegają krwią, powodują, że wulwa powiększa się, a wejście do pochwy jest przygotowane na penetrację.
(obraz ultrasonograficzny łechtaczki, źródło: autor tekstu)
Taka konstrukcja łechtaczki pozwala raz na zawsze zakończyć odwieczną debatę nt. rodzajów orgazmu. W 1953 roku dr Kinsey napisał: “Ściany pochwy są niewrażliwe u większości kobiet. Nie ma dowodów na to, że pochwa w jakikolwiek sposób jest źródłem przyjemności seksualnej u którejkolwiek z kobiet.”
Anna Moderska
