Depresja
Depresja i stany lękowe
Po zdiagnozowaniu występowania depresji oraz stanów lękowych trzeba się przygotować na długie i intensywne leczenie pod okiem lekarza prowadzącego. Jak sobie poradzić ze stanem notorycznego przygnębienia i lęku?
Oto co powinnaś zrobić jeśli dotyczy Cię depresja:
- weź wolne od pracy – jeśli nie urlop to poproś o zwolnienie, ale wykorzystaj je skrupulatnie planując wszelkie działania – wiele leków przeciwdepresyjnych, które chorzy biorą w tym czasie pomaga w zwalczeniu niepokoju, ale trzeba dać sobie czas, by dobrać najbardziej odpowiednie, a jednocześnie nieszkodzące organizmowi, takie, które z powodzeniem możesz przyjmować w pracy, konsultuj się z lekarzem w tym czasie najintensywniej.
- musisz włożyć nieco wysiłku w terapię – mimo iż jest wiele rodzajów terapii to poznawczo-behawioralna jest najlepsza w leczeniu lęku i depresji, ale wymaga od Ciebie otwartości; pomaga zidentyfikować problemy, a następnie zmienić myślenie i zachowania, które zwiększają cierpienia; musisz samodzielnie wykonać pierwsze kroki, a efekt terapii jest bezpośrednio związany z pracą, jaką podczas niej wykonasz.
- wprowadź konkretne zmiany w swoim stylu życia- wprowadź na stałe w swój grafik codzienne ćwiczenia oddechowe, relaks mięśni, jogę, które niejednokrotnie okazują się pomocne- planuj zdrowe regularne odżywianie, spanie pozwalające Ci na pełen relaks i ćwiczenia, by stały się nawykiem; pracuj nad swoimi dotychczasowymi przyzwyczajeniami z terapeutą.
- zawsze zasięgaj drugiej opinii – kiedy jesteś w towarzystwie, depresja i lęk mogą być trudne do zdiagnozowania i lekarz łatwo przeoczy niektóre z objawów – w wyniku czego leczenie będzie niewłaściwe. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do diagnozy i opieki, ale i intuicji lekarza, poradź się innych ekspertów.
MCN
Po zdiagnozowaniu występowania depresji oraz stanów lękowych trzeba się przygotować na długie i intensywne leczenie pod okiem lekarza prowadzącego. Jak sobie poradzić ze stanem notorycznego przygnębienia i lęku?
- skoncentruj się na metodzie małych kroków – samo zmaganie się z depresją i lękiem jest wystarczająco trudne, a wszystko poza tym może wydawać się niemożliwe do wykonania. Nawet sama myśl o zmianie zachowania może wydawać się przytłaczająca, ale trzeba w sobie znaleźć upór do odnajdywania kroków we właściwym kierunku, nawet na pozór niewielkich zmian, dających szansę na przejście do większych.
- bądź aktywnym partnerem w leczeniu – wszystkie sposoby pomocy osobom chorym opierają się na dobrych relacjach z lekarzem specjalistą i zaufaniu do służby zdrowia – lekarza rodzinnego, psychiatry, psychologa, pracownika socjalnego lub kilku jednocześnie – bez wzajemnego zaufania i wspólnej pracy nie ma szansy na efekt.
Pamiętaj, że Twój stan to choroba, a każdą chorobę należy leczyć!
MCN
Poprzedni artykuł
« Relacje z rodzeństwem
« Relacje z rodzeństwem
Emilly27k
8 lat temu
Moim zdaniem z założenia my sami zakładamy,ze się lękamy. Nie wiem dlaczego właśnie tak jest. Możliwe,że obawiamy się sytuacji, które mają się wydarzyć.
serenada0
9 lat temu
I ja tego doświadczyłam , ten stan trwał kilka lat. Terapia indywidualna podparta zrozumieniem i pomocą bliskich. Kiedy się z „tego wyjdzie” jest to sprawa indywidualna , sprawa psychiki a każdy ma ją inną. Odmian depresji jest wiele , ja miałam depresję lękową. Okropne …..
Najgorsze w tej chorobie jest to , że jest ona tylko zaleczona i w każdej chwili może nastąpić jej nawrót. Oby nigdy 😐
drobina
11 lat temu
Po przeczytaniu artykułu od razu chciałam napisać jakie jest moje zdanie na temat depresji, ale nie muszę – Babko, pięknie to ujęłaś. Cierpliwość, tolerancja i wyrozumiałość dla osoby dotkniętej depresją są najważniejsze. Jeszcze tylko dodam, że metoda małych kroków, to droga do wyjścia z depresji.
aga335
11 lat temu
babka ! pieknie to wyrazilas ! musimy o tym pamietac bo czasami my zdrowi niechcacy mozemy zrobic dodatkowe kuku .
babka
11 lat temu
Coby nie powiedzieć na ten temat będzie płytkie i nijakie w porównaniu do cierpienia duszy, które występuje w depresji.
Otoczenie chorego musi wykazać się dużą cierpliwością i tolerancją dla takiej osoby, musi wykazać dużo zainteresowania, empatii, spokoju, wyrozumiałości dla chorego bo bez tego trudno pomóc a leczenie nie jest krótkie, oj nie.
aga335
11 lat temu
Kazdy ma takie momenty w zyciu gdy mowi – juz nie daje rady , tak mamy prawo do slabosci i gdy nie mamy w poblizu przyjaciela to mysle ze wtedy wlasnie dopadanie nas depresja . Moge powiedziec o sobie Jestem szczęściarą bo w slabym momencie mojego zycia moja przyjaciolka byla przy mnie i nie pozwolila mi zachorowac .
filodendron
11 lat temu
Znam ten ból. Ludzie ,którzy tego nie przeżyli mogą bagatelizować tę chorobę i mówić -weź się w garść, ale to się samemu nie da. Musi być wsparcie ,a nawet ze wsparciem też jest trudno.
pati25
11 lat temu
Depresja oraz stany lękowe to ciężka choroba.Walka z nią trwa długo.Pomocne mogą być rady z artykułu.Ważne aby w tej chorobie było wsparcie otoczenia,wsparcie drugiej osoby