Rak pęcherza w Polsce jest czwartym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym. Dlaczego więc tak mało o nim wiadomo? Czy można mu jakoś zapobiec?
Leczenie raka pęcherza moczowego
Najczęściej stosowaną metodą leczenia raka powierzchownego jest przezcewkowe usunięcie zmiany w pęcherzu moczowym z następowymi wlewkami dopęcherzowymi z immunoterapii szczepionką BCG lub chemioterapii. Pomimo takiego postępowania w trakcie obserwacji u ok. 30 proc. chorych dochodzi do nawrotu choroby lub progresji w postać inwazyjną.
W powierzchownym raku pęcherza moczowego leczenie ma zapobiegać nawrotowi nowotworu. W stadium inwazyjnym, (gdy nowotwór wrasta głęboko w ścianę, mięsień pęcherza) podstawową metodą leczenia raka pęcherza moczowego jest całkowite operacyjne usunięcie pęcherza, czyli tzw. radykalna cystektomia. Po usunięciu pęcherza moczowego, urolog podczas operacji może u pacjenta wytworzyć tzw. zastępczy pęcherz z jelita – wtedy po operacji mocz z nerek przedostaje się do pęcherza jelitowego i dalej podobnie jak przed zabiegiem wydobywa się przez cewkę moczową.
Innym sposobem jest wytworzenie tzw. urostomii – wówczas mocz z obu nerek wydobywa się przez wytworzony na skórze brzucha otwór, wokół którego przykleja się szczelne, jednorazowe woreczki, gdzie zbiera się mocz. Część z chorych z zaawansowanym nowotworem pęcherza moczowego może wymagać dodatkowo chemioterapii lub naświetlań.
A. Złotkowska
