W miarę upływu czasu skóra traci jędrność i sprężystość, wskutek procesów starzenia zachodzących w organizmie pojawiają się pierwsze zmarszczki.
Hormony a jędrność skóry cd.
W wyniku wielu zmian, jakie zachodzą w tym okresie, skóra jest cienka i pozbawiona elastyczności, a pojawiające się zmarszczki stają się coraz głębsze. W obrębie naskórka w warstwie rozrodczej spowolnieniu ulegają procesy podziału, co powoduje jego ścieńczenie oraz zanik warstwy kolczystej i ziarnistej. Spłaszczeniu ulega granica skórno-naskórkowa, co powoduje zaburzenia wymiany składników odżywczych. Estrogeny dzięki znajdującym się na fibroblastach receptorom stymulują je do produkcji kolagenu. Niedobór tych hormonów sprawia, że zmniejsza się ilość włókien kolagenowych, a także zmieniają się ich właściwości. Nieprawidłowe sieciowanie kolagenu zmniejsza jego zdolność do wiązania wody, co wiąże się z pogorszeniem własności mechanicznych. Włókna kolagenu ulegają degeneracji, stają się sztywne i pofałdowane. Zwiększa się aktywność kolagenazy – enzymu, który rozkłada i tak zmieniony już kolagen. Stwierdzono, że w ciągu pierwszych pięciu lat menopauzy ilość kolagenu zmniejsza się o około 35%. Zmianom degeneracyjnym ulegają również włókna elastyny i spada ilość wpływającego na nawilżenie skóry kwasu hialuronowego. W skórze właściwej dochodzi do zaniku włosowatych naczyń krwionośnych, co powoduje bladość skóry. Mogą pojawić się teleangiektazje oraz ogniska hypo – i hyperpigmentacji.
Na proces starzenia się skóry poza hormonami płciowymi wpływa także hormon wzrostu określany w skrócie jako GH (growth hormone). Już przed 40.rokiem życia obserwuje się spadek wydzielania GH, a po 70. roku życia jego wydzielanie może być zmniejszone nawet o 70%. U mężczyzn każde kolejne 10 lat powoduje spadek GH o około 15%. Hormon wzrostu wpływa na szereg procesów zachodzących w organizmie. Jego niedobór powoduje suchość i wiotkość skóry. Związane jest to ze spadkiem zawartości wody w skórze oraz zmniejszeniem ilości włókien kolagenowych. Zaburzeniu ulegają również funkcje termoregulacyjne. Wraz z wiekiem zmienia się także objętość mięśni i stają się one coraz bardziej wiotkie. Poza tkanką mięśniową zmiany zachodzą również w tkance tłuszczowej. W okolicy skroni i łuków brwiowych obserwuje się jej zanik natomiast w okolicy żuchwy i nad bruzdą nosowo – wargową dochodzi do jej gromadzenia się. Przemieszczenie się tłuszczu zachodzi także w okolicy oczodołowej, kącików ust i kości policzkowych. Niedobór hormonu wzrostu wpływa również na zmniejszenie gęstości kości, nasila choroby układu krążenia oraz powoduje wiele negatywnych zmian w psychice.
Kiedy twarz traci owal
Po 60. roku życia następuje dalsze nasilenie niekorzystnych zmian zachodzących w skórze. Zmniejsza się grubość naskórka i skóry właściwej, skóra jest blada z widocznymi teleangiektazjami oraz ogniskami hipo- i hiperpigmentacji. Staje się ona wiotka z licznymi zmarszczkami i pobruzdowaniami. Zaburzeniu ulegają proporcje twarzy i zmienia się jej owal. Z wiekiem wydłuża się proces gojenia ran, zmniejsza się tempo odnowy komórkowej naskórka.
Jak zostało przedstawione powyżej na proces starzenia się skóry wpływają czynniki wewnątrz – i zewnątrzpochodne. Procesy te u każdej osoby przebiegają inaczej, z różnym stopniem nasilenia, a wiek chronologiczny nie zawsze odpowiada wiekowi fizjologicznemu.
Jak powiedział Oscar Wilde uroda jest podarunkiem na kilka lat, ale czyżby na pewno…? Współczesna medycyna i kosmetologia oferuje wiele możliwości, które pozwalają jak najdłużej cieszyć się dobrym wyglądem.
O zabiegach mało inwazyjnych, które pozwalają zredukować oznaki starzenia się, przeczytasz na stronie SkinClinic.
Ekspert SkinClinic
