Badanie piersi jest niezbędnym elementem profilaktyki nawet jeśli nie znajdujemy się w grupie o podwyższonym ryzyku zachorowalności.
Choć ryzyko zachorowań na raka piersi jest największe w przypadku kobiet między 50 a 69 rokiem życia, to do grup ryzyka zaliczają się również: panie z obciążeniem genetycznym (czyli z przypadkami zachorowań na raka piersi wśród bliskiej rodziny), panie przechodzące późną menopauzę oraz doświadczające późnego macierzyństwa (po 35 roku) lub pozostające bezdzietnymi. Wpływ na zachorowalność ma również nadużywanie alkoholu oraz nadwaga.
Samobadanie piersi powinno odbywać się co najmniej raz w miesiącu (najlepiej robić to tego samego dnia cyklu, w 2 – 4 dni po ustaniu miesiączki). Wtedy badania są najbardziej miarodajne. Ważna jest zarówno dokładna obserwacja kształtu piersi oraz ewentualnych zmian w kolorze, jak i badanie manualne, również w rejonie węzłów chłonnych, pod pachą.
Mają one na celu wykrycie zgrubień czy guzków (które wcale nie muszą oznaczać nowotworu, jednak w wypadku wykrycia czegoś niepokojącego – najlepszym wyjściem jest konsultacja u specjalisty).
Obok samobadania ważnym elementem profilaktyki jest również regularne odwiedzanie lekarza (kontrola powinna odbywać się co najmniej raz do roku). Przeprowadzane jest wtedy tzw. badanie palpacyjne – u każdej kobiety powyżej 20 roku życia.
Redakcja
