niedobor-miedzi-w-okresie-menopauzy

Fakt, że wraz z wiekiem tylko nam ubywa pierwiastków, nikogo nie dziwi, na tym w końcu polega proces starzenia. Menopauza jest jednym z takich progów, punktem zwrotnym podobnym do dojrzewania, gdzie jedno się kończy, a drugie zaczyna. W związku ze zmianami w organizmie i układzie hormonalnym musimy szczególnie dbać o swoje zdrowie podczas przekwitania.

Jednym z ważnych pierwiastków, których nie może nam zabraknąć jest miedź. Ten rdzawo-brązowy, miękki metal, stosowany na szeroką skalę w przemyśle, występuje także w organizmie. Choć w naszych ciałach jest go bardzo niewiele – są to śladowe ilości – obecność miedzi jest niezbędna do właściwego funkcjonowania. Wspomaga wchłanianie żelaza, odgrywa ważną rolę w wytwarzaniu kolagenu, bierze aktywny udział w tworzeniu melaniny naturalnego ciemnego pigmentu, który znajduje się w skórze, włosach i tęczówce oka.

Wraz z cynkiem przeciwdziała uszkodzeniom komórek wywołanym przez wolne rodniki. Pierwiastek ten ma ogromne znaczenie w tworzeniu, a następnie w rozwoju krwinek czerwonych.

Dlaczego miedź jest taka ważna?

Dzienne zapotrzebowanie dorosłego człowieka na miedź waha się w granicach pomiędzy 1,5 a 4 mg i jest zależne od rodzaju wykonywanej pracy, uwarunkowań genetycznych, czynników kulturowych i środowiskowych. Zapotrzebowanie na ten pierwiastek zwiększa się dodatkowo w okresie menopauzy, a także u kobiet w ciąży. Większe zapotrzebowanie można też zauważyć u osób starszych, co wynika wynika ze słabej przyswajalności miedzi z pożywienia.

A. Złotkowska