halucynoza pasożytnicza

Niektóre choroby przerażają. Medycyna opisała już wiele przypadków dość dziwnych schorzeń. Wśród nich znalazła się halucynoza pasożytnicza. Jak pasożyty wywołują paranoję?

Halucynoza pasożytnicza

Halucynoza pasożytnicza jest chorobą zaliczaną do psychoz parafrenicznych. Grupa ta charakteryzuje się występowaniem choroby w określonym wieku, nacechowana zaburzeniowymi urojeniowymi. Halucynoza polega na urojeniach, dotyczących pasożytów umiejscowionych pod skórą. Osoba chora twierdzi, że w jej ciele migrują pasożyty. Choroba  psychiczna bardzo często jet diagnozowana u osób uzależnionych od metaamfetaminy – toksycznego środka psychotropowego, podobnego do amfetaminy. Leczeniem tego typu schorzeń zajmuje się specjalny dział nauki, taki jak psychodermatologia.

Jak pasożyty wywołują paranoję?

Obłęd pasożytniczy jest zaburzeniem psychicznym, inaczej nazywanym zespołem Ekboma. Halucynoza objawia się przez urojenie choroby pasożytniczej skóry. Chorzy twierdzą, że pod ich skórą krążą robaki, rozmnażają się i czasem wychodzą na powierzchnię. W dowód przedstawiają rzekome kończyny robaków czy fragmenty złuszczonego naskórka. Urojenia mogą być interpretacją oznak fizjologicznych takich, jak świąd skóry czy inne dolegliwości skórne, wywołane przez choroby jak cukrzyca, alergie lub niedokrwistość. Zaburzenia tego typu najczęściej obserwuje się u samotnych kobiet w podeszłym wieku, żyjących z dala od bliskich. Osoby chore często popadają w paranoję. Otoczenie nie wierzy w urojenia, co tylko pogłębia zły stan psychiczny, Do wszystkiego dochodzi alienacja. Przyczyn choroby można szukać w różnych czynnikach, takich jak występowanie chorób psychicznych w rodzinie czy traumatycznych przeżyć. Zaburzenia tego typu bardzo często występują u osób, z problemami skórnymi. Leczenie psychiatryczne wraz z zastosowaniem leczenia dermatologicznego może przyczynić się do poprawy jakości życia osób, chorujących na tego typu schorzenia urojeniowe.

Leczenie halucynozy pasożytniczej

lekiW leczeniu chorób z kręgu psychoz na tle urojeniowym wykorzystuje się leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne oraz przeciwhistaminowe. Środki tego typu mają na celu zmniejszenie omamów i urojeń, dotyczących pasożytów. Leki przeciwhistaminowe redukują świąd, co pomaga w walce z odruchami kompulsacyjnymi. Po zażyciu leków, pacjent jest bardziej spokojny. Odpowiednia dawka leków, przyjmowana regularnie przyczynia się do zaobserwowania widocznych efektów terapii. Współpraca psychiatry i dermatologa jest w takim przypadku nieunikniona. Pacjenci, u których stwierdzono halucynozę zwykle nie przyjmują do wiadomości choroby psychicznej. Jednak moment uświadomienia sobie problemu może okazać się kluczowy dla całego leczenia. Wszelkie niepokojące objawy oraz skutki uboczne przyjmowanych leków należy konsultować ze specjalistami z zakresy psychodermatologii.

Katarzyna Antos